Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

H μιτσιά της κορούς

Έπιασε με η νοσταλγία τζαι αναπόλησα κάτι ανυπόθετες δεκαετίες με τους πρώτους έρωτες χωρίς αντίκρυσμα. 
Εν πολλές οι φορές που ερωτεύτηκα συμμαθήτριες μου, αλλά ελιμπίστηκα τζαι κάτι γειτονοπούλες μου, πάντα μονόπλευρα τζαι χωρίς αντίκρυσμα.
Λόγω των περίεργων τζαι ανεξήγητων καταστάσεων να ερωτευκουμαι πάντα κορούες, απλά άφηνα τα συναισθήματα μου να πλημμυρίζουν τον νου, το είναι μου τζαι εγώ απλά να ακολουθώ το ενστικτό μου!

Κάπου στα 12-13 μου είχα ένα περίεργο μαλλί όι πολλά κοντό αλλά προς αγορίστικο που αν με εθώρες που μακρυά έβαλες με για αγόρι τζαι αν μου εκόντευκες που το μέτρο εκαταλαβαινες τελικά 'οτι είμαι κορούα! Ήταν πολλά εκνευριστικό να σου φωνάζουν "....ρε μιτσή... " ή "...ρε παλληκαρούι.." τζαι μετά να σου λαλούν " ...ού μα είσαι κορού..?"

Είχα ένα παρέα τότε που σχεδόν ούλλη μέρα ήμαστουν μαζί τζαι εκάμναμε καλή παρέα. Εμάθαμε ούλλα τα στενά, ούλλα τα παρκούθκια τζαι ούλλες τις μιτσιές της περιοχής! Εσινιάραμε 2-3 γειτονιές με τις πιο όμορφες μιτσιές της περιοχής τζαι εκουλιάζαμε στα παρκούθκια πέρκει γνωρίσει ο παρέας μου καμμιά.
Η μια εν εφκαινε σχεδόν καθόλου που σπίτι της τζαι εν είσιε ποττέ την ευκαιρία να της μιλήσει τζαι έτσι εβάλαμεν την στην μαύρη λίστα!
Αλλάξαμε παρκούι αφού είχαμε αλλη καβάντζα μιτσιά αλλά ούτε με τζείνη εγιούτησε γιατί η μιτσιά εν ήταν μιτσιά αλλά 15χρονη τζαι ο παρέας μου 12 ! ¨Επεφτε του λλίον μεγάλη τζαι ψηλή!

Εσίνιαρα τάχα τζιεγώ ένα μιτσή στην ίδια περιοχή για να έχω να λαλώ οτι μ' αρεσκει κάποιος!
Μια μέρα επήαμε στο παρκούι τζαι θωρούμε την 15χρονη με 2 άλλες να διασχίζουν τον δρόμο. Εγυρίσαμεν τζαι είδαμε ο ένας τον άλλο τζαι αρκέψαμε να μουρμουρούμε ίνταλως μας εξεφύγαν οι θκυό πιο όμορφες της περιοχής. Το παρκούι εσφραγίσαμεν το πλέον για στέκι μας τζαι δεν εξεκολλούσαμε που τζιαμέ. Εστρολιαζούμαστουν κάθε μέρα τζαι εδιούσαμε καμμιά εικοσαρκά γυρούς στη γειτονιά τους τζαι μετά κατευθείαν στο παρκούι!
Οι μιτσιές επήραν μας πρέφαν τζαι άμα επερνούσαμε εφκαίναν στο παράθυρο να μας δουν τζαι τάχα μετά εφκαίναν ολοισια στην αυλή τους.
Έτρωε με η αγωνία ποια του αρέσκει, μήπως τζαι εν τζείνη που μου αρέσκει τζι εμένα.
Ευτυχώς αρεσε του η καστανή. 
Έφυεν μου τζαι είπα του ότι εμένα αρέσκει μου η άλλη. Εν επαραξενευτηκε, αντιθετως εσυμφώνησε τζαι εκαθιερώσαμε την δική του τζαι την δική μου.
Ένιωθα λλίον άσιημα που ήξερε ότι μου αρέσκει η μια αρφή (ναι ήταν αρφάες), αφού ήταν το μυστικό μου. Το μυστικό που εν το ήξερε κανένας ότι μου αρέσκαν οι κορούες τζαι έκρυφκα το ενοχικά χωρίς να ξέρω γιατί εν τόσο ανεπίτρεπτο μια κορούα να αγαπά μιαν άλλη κορούα, αλλά ούτε το πως τζαι το λόγο που συμβαίνει έτσι πράμα.


Το σημαντικό για μένα ήταν ότι αρέσκει μου μια μιτσιά τζαι τζείνη δια μου σημασία για πρώτη φορά. Χαιρεντίζετε άμα με θωρεί, κάμνει φασαρία για να γυρίσω να την δω τζαι μόλις γυρίσω σιερετά με.
Κάθε μέρα γίνεται τούτο το σκηνικό τζαι νιώθω χαρούμενη τζαι ερωτευμένη.
Κάθε φορά τα ίδια τζαι κάθε φορά που περνώ που σπίτι της, έχω τις ίδιες ταχυπαλμίες τζαι παρακαλώ να εν σπίτι για να την δω έστω που μακριά.
Τελικά το φλερτ μου πάει καλά, καλύτερα που του παρέα μου, αφου η δική μου εν πιο ενθουσιώδης.
Περνουν πόξω που το παρκούι τζαι σιερετούν μας πιον. Πρώτη και καλύτερη η δική μου που σύρνει ένα " Γεια σας παιδιά!" τζαι εκάμαμεν το σλόγκαν, ενώ η δική του μόνο σκέτο "γεια" τζαι καποτε ούτε τζαι τζείνο.
Μια μέρα περνούν έξω που το παρκούι τζαι τζιαμέ που κάθουμε πίσω που τους θαμνους, εν φαίνουμαι! 
"Μα που εν ο φίλος σου?" λαλεί του παρέα μου η δική μου τζαι εν ήξερα αν έπρεπε να χαρώ ή να μαραζώσω. Μα τόσο τζαιρό νομίζει πως είμαι αγόρι???...
"Εν δαμέ!",  λαλεί της τζείνος! Σύρνει μου ένα χαμογελούι η μιτσιά τζαι προχωρά για το σπίτι της!
Εκοπήκαν τα πόθκια μου που την χαρά μου! Πολλά περίεργα συναισθήματα τοτε. Χαρούμενη, ερωτευμένη, με ενοχές που συχνά εκάμαν με να μαραζώνω. 

Σαν κάθε ερωτευμενος άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του, ένα λουλούδι επιβάλλετουν. Εκόφκαμεν μες την νύχτα τριανταφυλλα, εχωνούμαστουν πίσω που τα δεντρά του σπιθκιού της τζαι εσύρναμεν τα πάνω στες βεράντες των δωματίων τους! Εκαμαμεν τις βεράντες πίστες.!

'Ωσπου ήρτε τζαι η μέρα που έπρεπε να τελιώσουν τούτα ούλλα τζαι να ξεκαθαρίσει η αλήθκεια. Περνουν οι αρφάες που το πάρκο τζαι αποφασίζει ο παρέας μετά τις χαιρετούρες να τες πιάσει κουβέντα. 
Κόφκω λλίον μακρυά (για ευνόητους λόγους) τζαι ρωτά η δική μου " Πως σε λαλούν?"! 
Εξεροκατάπια τζαι είπα της το όνομα μου. Τζείνον ήταν! Εκοντεψε μου τζαι αρκέφκει η "πρώην " πλέον, δική μου ,ότι ενόμισε πως ήμουν αγόρι! Συνεχίζουμε να συζητούμε περι ανέμων και υδάτων. 

Φλερτ τέλος. Η ατμόσφαιρα γίνεται πολλά φιλική τζαι στο παρκούι πλέον πάω μόνο για να μάθω με τον παρέα μου να καπνίζουμε! 
Εν τζαιρός να συγκεντρωθώ πάλε στην συμμαθητρια που μου αρέσκει τζαι καλύτερα να μεν μάθει τίποτε που τζείνα που νιώθω τούτη. Εν καλύτερα να μεν ξέρει κανένας τίποτε για να νιώθω πιο λλίες ενοχές.

Ώσπου έρκετε η μέρα που θέλεις να τις πετάξεις που πάνω σου τούτες τις ενοχές γιατί πιο πολλή σημασία για σένα έσιει να είσαι ο εαυτός σου. 
Να ζεις, να σιέρεσαι, να ερωτευκεσε τζαι να νιώθεις μόνο χαρά όπως κάμνει τζαι ο υπόλοιπος κόσμος. 
Έρκεται μια μέρα που απλά λαλείς κανεί τζαι σε όποιον αρέσκω! Τζαι ξαφνικά αρέσκεις όντως κάποιας, που σου αρέσκει τζι εσένα τζαι αρέσκεστε γενικότερα, να αρέσκετε η μια της άλλης.